"De gedaagde die bij verstek is veroordeeld, kan daartegen verzet instellen. Het verzet moet worden gedaan bij exploot van dagvaarding binnen vier weken na de betekening van het vonnis of van enige uit kracht daarvan opgemaakte of ter uitvoering daarvan strekkende akte aan de veroordeelde in persoon, of na het plegen door deze van enige daad waaruit noodzakelijk voortvloeit dat het vonnis of de aangevangen tenuitvoerlegging aan hem bekend is." 

Zo luidt artikel 143 lid 1 en lid 2, eerste volzin, Rv.

De rechtbank Amsterdam heeft de prejudiciële vraag aan de Hoge Raad gesteld; of uit de Richtlijn 91/13/EEG volgt dat de wettelijke verzettermijn van art. 143 Rv buiten toepassing moet blijven als uit een verstekvonnis, in een zaak waarbij de gedaagde consument is, niet blijkt of de rechter heeft onderzocht of de toegewezen vordering is gebaseerd op een overeenkomst die oneerlijke bedingen bevat.

Volgens de Hoge Raad volgt uit vaste rechtspraak van het HvJEU dat het Unierecht toestaat dat redelijke beroepstermijnen worden gehanteerd in het belang van de rechtszekerheid, die gelden op straffe van verval van recht. Het Unierecht staat er dan ook niet aan in de weg dat een verstekvonnis in kracht van gewijsde gaat, en daarmee niet meer ter discussie kan worden gesteld.

Heeft u vragen over dit onderwerp? Onze AGIN Timmermans Legal consultants en juristen helpen u graag. T: 088 411 12 13.

(bronvermelding: cassatieblog.nl, Giel Wind, dd. 30 november 2023)